"Goedemiddag, meneer de autoverkoper!"
"Goedemiddag meneer! Waarmee kan ik u van dienst zijn?"
"Nou, het is een beetje gênant, maar ik wilde vragen of u de nieuwe BMW die ik vorige maand bij u heb aangeschaft weer kunt terugnemen..."
"Hoezo, bevalt hij niet?"
"Hij bevalt uitstekend, ik heb al drie snelheidsbekeuringen, dat is het niet. Maar de baas wil mijn bonus terug! En die had ik dus net bij u aan die BMW besteed."
"Ai, dat is inderdaad gênant meneer. Maar ik weet niet of we..."
"Er is een moreel appèl op mij gedaan, meneer de autoverkoper, daar kan ik niet zomaar onderuit!"
"Dat begrijp ik meneer. Maar als al die managers daaraan gehoor gaan geven en hun auto weer komen inleveren, kunnen wij de zaak wel sluiten. Dat lijkt mij echt héél slecht voor de economie!"
"Kunt u voor mij niet een uitzondering maken?"
"Wie heeft eigenlijk dat morele beroep op u gedaan om uw bonus in te leveren?"
"Nou, mijn baas, Jan Hommen, de topman van de ING. Het staat vandaag in de krant. Een heleboel collega's van mij hebben hun bonus al geheel vrijwillig teruggegeven, zegt hij..."
"Jan Hommen? Van de ING? Die is óók klant bij ons!"
"Wat leuk! En wat toevallig!"
"Ik zal het u nóg toevalliger vertellen meneer: die Jan Hommen van u rijdt nét een uurtje geleden met een splinternieuwe BMW 5 Serie Business Line Edition bij ons de zaak uit! Hij had een 'meevallertje' gehad, zei ie..."Een meevallertje...
We gedragen ons veel te asociaal, vindt SIRE. We bellen hardop in het openbaar vervoer en/of nemen twee zitplaatsen in beslag, we peuteren publiekelijk in ons neus, we spugen, boeren, ruften er lustig op los, we telefoneren gewoon door bij de kassa, we laten onze honden in de zandbak poepen, we dringen voor, we legen de autoasbak op straat en tot overmaat van ergernis hebben we dat allemaal zelf niet in de gaten.
Mooi verzonnen van SIRE, ons land wordt er vast weer wat prettiger van. Alleen is dit natuurlijk allemaal maar klein bier.
Er zijn veel ergere vormen van asociaal gedrag. Daarvan zagen wij het afgelopen jaar heel wat schandelijke voorbeelden passeren. Bestuurders en managers van (sempublieke organisaties, zoals woningcorporaties en zorginstellingen, die zichzelf schaamteloos verrijkten op kosten van de belastingbetaler en ondertussen woning- en zorgbehoevenden lieten barsten. Prominente Nederlanders als Elco Brinkman en Hans Hillen die tegen vorstelijke vergoedingen werden geacht daar toezicht op te houden, maar dat niet deden. Zij hadden het te druk met hun andere dertig commissariaten en erebaantjes.SIRE slaat de plank misLees verder...
Het is crisis, maar het schijnt nog niet erg tot de mensen door te dringen. Dat vindt onze overheid niet leuk. Want een crisisgevoel bij de mensen is wél nodig om op termijn de nodige bezuinigingen en belastingverhogingen te kunnen rechtvaardigen. Nu haalt iedereen nog tamelijk onverschillig zijn schouders erover op. Men is er zelf nog niet door geraakt, ook niet in de portemonnee.
Daarom kwamen onze bestuurders de afgelopen weken bijeen in geheim crisisberaad. Hoe kun je zorgen dat de Amsterdammers het juiste dreigingsniveau gaan ervaren? Af en toe een omvallende bank volstaat kennelijk niet. De spaarcentjes zijn immers toch gegarandeerd. Zelfs een gecrasht vliegtuig maakte de mensen nauwelijks bang. Zolang je niet in Zwanenburg woont...Fail AmsterdamLees verder...
Het meest treurige broodbeleg dat ooit is uitgevonden is toch wel cocosbrood. Dat schrijf ik niet fout, want zo staat het op de verpakking: cocosbrood. Terwijl het 'kokosbrood' moet zijn. Volgens de lijst met ingrediënten zit er dan ook netjes 'kokos' in het 'cocosbrood'. Zeg nu zelf, begint dat al niet treurig? En dan heb je er nog geen hap van gegeten! Echt van dat crisisbroodbeleg! Ik trof het aan in het keukenkastje van mijn ouders, waar het door mijn zuster was neergelegd. Waarschijnlijk uit wraak, want als kind hadden wij veel te lijden onder armeluisbroodbeleg als rinse appelstroop, gestampte muisjes en dus dat kokosbrood. 'Nu kunnen jullie zelf eens proeven wat wij hebben moeten doormaken', zal mijn zuster hebben gedacht.
O jee, alwéér een 'dreiging met explosieven' bij Ikea in Amsterdam. De hele buurt is afgezet.
Stel je toch eens voor dat Ikea ontplofte, dat zou een ramp zijn! Tot mijlenver in de omtrek liggen dan de onderdelen van de Billy's, de Besta's, de Lacks en de Ivars allemaal door elkaar. En die zooi is nu al zo lastig in elkaar te zetten. Heel Zuid-Oost ligt dan bovendien bezaaid met Zweedse Gehaktballetjes (15 stuks voor ¤ 4,95).
De Explosieven Opruimings Dienst is nu ongetwijfeld bezig heel Ikea te doorzoeken. Ik geef het je te doen, met die zware beschermende pakken kruipend door de ballenbak.
Ze moeten ook de hele looproute milimeter voor milimeter uitkammen. Volg de pijlen!
U en ik weten dat dit een gigantische afstand is! Elke keer dat ik naar Ikea ga neem ik proviand mee voor onderweg op de looproute. Want het restaurant is pas aan het eind.
Wanneer ik tenslotte meer dood dan levend bij de kassa sta, heb ik het gevoel dat ik drie keer de wereld ben rond geweest.
Ik vraag ook altijd aan de caissière: Wat voor dag is het nu vandaag?
Want voor je 't weet ben je weer een etmaal verder.Explosie dreigt bij IkeaLees verder...
Door sommige krantenberichten ga ik toch weer opgewekt de dag in. Dan overheerst bijvoorbeeld een gevoel van vreugde dat ik zo normaal ben. Een mens moet immers zijn zegeningen tellen en dat schiet er door de hectiek van alledag nog wel eens bij in. Er zijn namelijk mensen die het een stuk minder goed hebben getroffen qua normaalheid.
Zo las ik vanmorgen dat een man in zijn auto een vrouw had gewurgd en daarna haar hoofd had afgezaagd. Tijdens dat laatste klusje scheen ze overigens nog niet volledig dood te zijn geweest. De werkzaamheden werden verricht bij een benzinestation langs de A1 bij Muiden.
De rechter veroordeelde de man tot tien jaar cel. Opmerkelijk detail hierbij was, dat de rechter bij de bepaling van de strafmaat had gekeken naar 'vergelijkbare zaken'. Het schijnt dus vaker voor te komen dat iemand in een auto bij een benzinestation een ander het hoofd afzaagt.Afgezaagd hoofdLees verder...
Het weblog Verbal Jam bestaat sinds 10 oktober 2001.
De naam van het blog refereert aan een verbale jam-sessie.
Er staan inmiddels duizenden artikelen, foto's, video's en audio-producties in. Bij elkaar zóveel vertier, dat het een wonder mag heten dat er nog geen vermakelijkheidsbelasting over wordt geheven.
"Goedemiddag, meneer de autoverkoper!"
publieke organisaties, zoals woningcorporaties en zorginstellingen, die zichzelf schaamteloos verrijkten op kosten van de belastingbetaler en ondertussen woning- en zorgbehoevenden lieten barsten. Prominente Nederlanders als Elco Brinkman en Hans Hillen die tegen vorstelijke vergoedingen werden geacht daar toezicht op te houden, maar dat niet deden. Zij hadden het te druk met hun andere dertig commissariaten en erebaantjes.
