Kenniskloof

Tussen mijn lieve echtgenote en mij bevindt zich een kenniskloof.
Die is onlangs zelfs weer een flink stuk breder geworden.
Dat hoeft natuurlijk geen bezwaar te zijn in een relatie, maar ik moet er toch voor waken dat ik geen minderwaardigheidscomplexen creëer. Misschien kan het op den duur problemen geven als de één altijd de moeilijke dingen doet en de ander de makkelijke.
Zo vul ik altijd het digitale belastingformulier in, doe ik het systeembeheer van haar computer en plak ik haar fietsband als die lek is.
Echt gelijkwaardig kun je dat niet noemen.

Ons kan niks meer gebeuren

In onze straat is de veiligheid ineens spectaculair toegenomen. Dat hebben wij te danken aan onze plaatselijke bestuurders, die blijkbaar nog even vóór de wisseling van de wacht bij de gemeenteraads- en deelraadsverkiezingen een ferm statement wilden achterlaten. Zij namen twee krachtige maatregelen waarop de buurtbewoners nog lang en dankbaar zullen terugkijken.

Onze straat ligt in een 30-kilometerzone. Bij zo'n zone denkt men doorgaans aan kindvriendelijke straatjes met bloembakken, drempels en andere snelheidsbeperkende maatregelen.

De Bananenrepubliek Amsterdam

Amsterdam Nieuw-West - De afgelopen dagen kwam ik op de gedachte dat ik de democratie misschien véél te serieus neem. Aan alle kanten wordt ons burgers voorgehouden dat het zeer belangrijk is om te gaan stemmen. Anders mag je niet meepraten.
Laat ik nou sinds de vorige gemeente- en deelraadsverkiezingen het onaangename gevoel hebben dat alles steeds meer wordt beslist door partijpolitiek. En dat ik dus sowieso niet mag meepraten?
Ik moet het me niet zo aantrekken, denk ik...

Het louterend effect van de papiervernietiger

Omdat mijn beide ouders zijn verhuisd naar het hiernamaals, is hun aardse woning door ons ontruimd. De sleutels zijn teruggegeven aan de verhuurder. Stapels spullen zijn er naar de kringloopwinkel gegaan, de restanten naar het grofvuil. Ik heb bewaard waar we geen afscheid van wilden nemen. Het verleden is afgesloten.
Tijdens het opruimen kreeg ik er gaandeweg slag van om sneller en onverbiddelijker te beoordelen wat waardevol was en wat niet. Het was een meedogenloze triage van herinneringen: dit blijft, dat gaat naar de vergetelheid.

Streeploos schoon

door Arnoud de Jong

Wie kan zich de tijd nog herinneren dat we blauwe luchten hadden zonder vliegtuigstrepen? Het zal minstens een halve eeuw geleden zijn. Maar nu zijn ze er weer, de streeploos blauwe luchten! Ik zou zeggen: geniet ervan zolang het kan in deze doldwaze vliegverboddagen, dan kun je later aan je achterkleinkinderen vertellen hoe ongerept en mooi dat was. Want dit verschijnsel is tegenwoordig unieker dan een totale zonsverduistering.
Dat hebben wij toch allemaal te danken aan de Eyjafjallajökull.

Overreden tijdens het stofzuigen

In onze straat is iemand overreden tijdens het stofzuigen, zo blijkt.

De politieke pukkel

Met enige regelmaat zie ik op de televisie mensen met een pukkel op hun gezicht, in het dermatologisch jargon een neavus genoemd. Eigenlijk is het een moedervlek, al dan niet gekleurd door pigment.

Ik krijg er altijd ietwat de kriebels van. Als ik er zelf eentje zou hebben ben ik neurotisch genoeg om er voortdurend aan te pulken. Dus ik begrijp niet waarom pukkelbezitters zo'n ding niet laten weghalen. Waarschijnlijk hebben deze mensen een uitermate kalm, onverschillig, gedisciplineerd of juist provocerend karakter.