De Hollandse weken
Geschreven voor Amsterdam Centraal
Vrijdag 03 Juli 2009 in categorie Amsterdam Centraal
Slotervaart & omstreken - Vorige maand kreeg ik bij de supermarktkassa telkens kaartjes uitgereikt met een lotnummer erop. Een mens denkt dan meteen 'wat is dat nou weer, moet ik weer Welpies verzamelen of Jokers plakken?'
Nee, het bleken de Hollandse Weken, een initiatief van weekblad De Echo. En naast veel andere winkels deed ook ons hele Sierplein in Slotervaart eraan mee.
Heel modern moesten de loten worden geactiveerd via internet, met naam en e-mailadres erbij. Dat levert natuurlijk weer een fijn adressenbestand op waar de marketingjongens vast wel wat mee kunnen in de toekomst.
Honderdduizenden loten zijn eruit gegaan, vele honderden mensen hebben een prijs gewonnen. Dat varieerde van een spiksplinternieuwe Hyundai i10 tot een jaarabonnement op de Linda. Dat blad kunnen ze zeker aan de straatstenen niet kwijt, want maar liefst 500 mensen wonnen die prijs. Misschien speculeert Linda erop dat de winnaars aan het eind van dat jaar hun gewonnen abonnement vergeten op te zeggen.
Maar ter zake, want ik heb nog wel wat kritische vragen bij die Hollandse Weken.
Eerst maar eens: waarom heette die hele loterijactie de Hollandse Weken? Waarom niet de Amsterdamse Weken? De Echo is toch een Amsterdams blad? Wilde men soms een nostalgisch nationalistisch statement maken, met haring, tulpen, kaas en klompen? Niet of nauwelijks aanwezig bij deze actie waren namelijk de allochtone winkeliers. Even lekker ouderwetsch dus met echte Hollanders onder elkaar!
Maar misschien ben ik te achterdochtig in dat opzicht. Wellicht wilde men gewoon weer eens die echte Hollandse zuinigheid demonstreren die onze middenstand sinds jaar en dag aankleeft.
Want zo'n Hyundai i10 als hoofdprijs is natuurlijk prachtig, maar het is wel weer het allergoedkoopste modelletje dat er van dat merk te krijgen is. Ze zullen nu nooit eens even royaal uitpakken met een Hyundai Grandeur van een halve ton.
De rest van het prijzenpakket straalde eveneens behoorlijk wat benepenheid uit. Zo waren de andere hoofdprijzen een scooter en een bakfiets. Van oudsher niet bepaald vervoermiddelen waarmee je nu eens lekker de afgunst van de buren opwekt.
Nou, verder hadden we dan nog de andere 'schitterende prijzen', die royaal ter beschikking werden gesteld door een aantal van de deelnemende winkeliers. Zoals een aardbeienslof van de banketbakker of een cadeaubon van €10 (tien euro!) die kon worden ingeleverd bij de dierenwinkel.
U ziet, het geheel ademt nogal wat krenterigheid. Men ging nog nét niet zo ver dat er een rol toiletpapier te winnen viel. Of een aangebroken tube tandpasta.
De prijs voor de lulligste prijs gaat naar Het Buideltje Lederwaren. Die middenstander had namelijk 25% korting uitgeloofd op een artikel uit het eigen assortiment. Zo krijg je toch publiciteit en het kost je zelf geen cent. Deze prijs voor de lulligste prijs bestaat uit nog wat extra naamsbekendheid in de vorm van dit artikel.
U begrijpt, het is uiteraard pure kinnesinne van mij dat ik dit allemaal opschrijf. Niets gewonnen. Nog geen doosje cocktailprikkers.
| Tweet |
