de palestijnse afgang
Donderdag 21 December 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten
Ik had de afgelopen week geen tijd om aandacht aan ze te besteden, maar nu moet het er maar even uit: het is toch wat met die Palestijnen! Hamas en Fatah schieten in de Gazastrook elkaar het licht uit de ogen en premier Olmert van Israël staat erbij als lachende derde. Die deed niet eens moeite om zijn leedvermaak te verbergen toen hij aankondigde weer te gaan onderhandelen met de Palestijnse president Mahmoud Abbas. Hij weet dat het toch nergens toe leidt en zo heeft hij het graag. Door de huidige machtsstrijd tussen premier Haniyeh en president Abbas is de eigen Palestijnse staat tenminste weer een stukje verder weg.
Ondertussen mogen de Palestijnen zich wel eens goed achter de oren krabben. Want het beeld dat zo'n halve burgeroorlog oproept kan voor de rest van de wereld nauwelijks een aansporing zijn om hun legitieme aanspraken op een eigen staat en ontruiming van de bezette gebieden met vertrouwen te steunen.Je kunt immers toch niet in ernst beweren dat het tot de tanden bewapend zootje ongeregeld dat zich schietend door de straten van Gazastad beweegt ook maar enigszins in staat moet worden geacht een eigen staat te runnen. Laat staan dat ze op termijn nog eens het Israëlisch grondgebied kunnen overnemen, zoals Hamas uiteindelijk wil.
Straks loopt het nog dermate uit de hand dat de gewone Palestijnse burger, die zoals gewoonlijk weer het slachtoffer is, nog liever ziet dat Palestina definitief wordt ingelijfd bij Israël. Dan hebben ze misschien eindelijk rust. Nu al hebben ze weinig trek om nog langer bloed te geven voor de gewonden van de schietpartijen, meldt de BBC. Dat bloed wordt toch maar in hun eigen straten verspild. En ze hebben ergens gelijk, want dit alles is een regelrechte afgang.
| Tweet |
Gert Vogelaar 
