beste dokter finkelstrauch (2)

Maandag 28 Maart 2005 in categorie Gastcolumns

Beste dokter Finkelstrauch,

Mijn koffers zijn uitgepakt. Het was laatst nog een hele toer om ze die acht trappen naar de bovenste etage op te krijgen. Het zijn nauwe steile trappen. Gelukkig was de man die naast mij woont zo vriendelijk een helpende hand te bieden. Hij kwam wat gesedeert op mij over, maar lachte me wel vriendelijk toe met de drie rotte tanden die hij nog had.

Het resocialiseren gaat prima, dokter. Ik heb mijn eerste potje macaroni al gekookt. Eigenlijk is het spaghetti. Die heb ik in duizenden stukjes gebroken omdat er in de Albert Heijn to go verder alleen maccheroncini, cannelloni, vier granen pasta en tagliare te krijgen was. Maar dat geeft niet. Ik begrijp nu meteen uw uitspraak over de macht der verbeelding. Daar heb ik nu mooi profijt van met die spaghettimacaroni. Het is een gezellige winkel, die Albert Heijn to go. Véél intiemer dan de kantine naast de Blauwe Groep. Er staat zelfs een pinautomaat, zodat je geld kunt opnemen als bij de kassa je pinpas niet werkt. En toevallig deed die het bij mij niet. Ik moest twintig euro pinnen, minder kan niet.
Mijn kleedgeld voor het komende kwartaal is hierdoor noodgedwongen geïnvesteerd in twee six-packs. Ik hoop dat u dit begrijpt. Ik zal nog iets langer in die grijze joggingbroek moeten rondlopen.

Mijn portemonnee is weg. Ik ben hem waarschijnlijk verloren terwijl ik de boodschappen de trap op sjouwde. Ik ga hem nu zoeken. Misschien dat mijn nieuwe buurman mij hierbij wil helpen. Het is een aardige man.

U weet mijn adres, dokter Finkelstrauch, dus als u mij een kaartje wilt sturen mag dat.

Met vriendelijke groeten,
Alexander Blokman