Kookmeisje

Vrijdag 06 Juni 2003 in categorie Politiek & Maatschappij

Mevrouw Aung San Suu Kyi is oppositieleidster in Birma en kreeg in 1991 de Nobelprijs voor de vrede vanwege haar geweldloze strijd voor democratie. Meerdere keren is haar langdurig huisarrest opgelegd. Sinds een week zit zij weer in de gevangenis en niemand krijgt tot dusver toegang tot haar. De VN-afgezant Razali Ismail is op dit moment in Rangoon in een poging haar vrij te krijgen.

Aung San Suu Kyi heeft een indrukwekkende staat van dienst en wordt wereldwijd terecht uitbundig geprezen vanwege haar pogingen om in Birma de democratie te herstellen en het land van een jarenlange dictatuur te verlossen.
Een echte heldin, maar ook een heldin heeft zo haar eigenaardigheidjes. Zo werd haar tijdens een radio-interview gevraagd hoe zij haar tijd had doorgebracht tijdens het lange huisarrest. Zij vertelde dat zij in complete afzondering had verkeerd, dat zij veel las, schreef en naaiwerk verrichtte. Haar enige contact met de buitenwereld verliep via het jonge meisje dat voor haar het huishouden deed en voor haar kookte.

Hé, dat laatste vind ik nu een beetje typisch! Je zou toch zeggen dat mevrouw tijdens haar huisarrest zeeën van tijd had om zelf even de handen te laten wapperen, de stofzuiger af en toe door het huis te sleuren, haar eigen potje te koken en een afwasje te doen. Maar niks hoor, daar wordt een jong meisje voor ingehuurd.
Misschien hoor je bij heldinnen niet over dit soort bijkomstigheden te vallen, maar soms zijn kleinigheden een indicatie van iemands mentaliteit. Denkt mevrouw soms nog in rangen en standen? Voelt zij zich te goed voor de eenvoudige huishoudelijke klussen?

De ware Nobelprijswinnaar moet naast het 'grote werk' niet te beroerd zijn bijvoorbeeld de eigen remsporen uit de toiletpot te borstelen. Dat houdt je bij de les, dan weet je weer voor wie je het uiteindelijk allemaal doet, namelijk voor al die andere gewone mensen...

Maar eerst maar eens uit die gevangenis.