Archief: artikelen van
Woensdag 11 Oktober 2006 in categorie Lezen, Kunst en Cultuur
Al mijn halve leven probeer ik die vuistdikke psychologische roman over een depressieve melkrijder in Drente te verkopen aan een uitgever. Vergeefs natuurlijk. Het merendeel der uitgevers selecteert tegenwoordig zijn auteurs op de kenmerken jong, sexy, vrouw, bij voorkeur blond of nymfomaan en met verkoopbevorderende borsten. Samengevat: een schrijver moet Playboy-fähig zijn, zoals Heleen van Royen.
De enige uitzondering op deze moderne trend is volgens mij Van Oorschot. Die geeft voornamelijk dode schrijvers uit. Behalve Voskuil, maar bij nader inzien is je leven slijten op het Meertens Instituut eigenlijk hetzelfde als dood zijn.
Lees verder...
Woensdag 20 September 2006 in categorie Lezen
In de boekhandel verkende ik verwachtingsvol het vak met spannende boeken. Ik ben namelijk bij vlagen een groot liefhebber van het spannende boek. Ik zeg met opzet 'bij vlagen', want ik heb bijzonder erudiete vrienden, die gepokt en gemazeld zijn in de Nederlandse literatuur. Zij vinden al die
pageturners maar bagger. Hun minachting moet ik dus zien te ontwijken.
Ik ben daarin uiteraard niet de enige. Niet voor niets sleept menigeen koffers vol avontuur en spanning naar het vakantiebuitenland om daar in de veilige beslotenheid van tent of caravan stiekem de nieuwste romans van John Grisham of Dan Brown te verslinden. Thuis leggen we dan wel weer netjes Jan Siebelink en Renate Dorrestein op het nachtkastje, met aan weerszijden een pil van A.F.Th. als boekensteun.
Lees verder...
Maandag 22 Mei 2006 in categorie Lezen
Jos Kool is een reiziger. Dat staat althans in zijn mooie boek. Zo werd hij bijna opgegeten door krokodillen. De Tamils stonden zijn travellerscheques al te verloten en mooie vrouwen probeerden hem te bestelen. Kannibalen hadden het vuurtje onder de kookpot hoog opgestookt om zijn door zware shag doorrookte vlees nog wat te kunnen koken.
Deze passage lijkt trouwens erg op de roemruchte 'Avonturen van Flip en Flap', twee honden die ook bijna gekookt zouden worden door dikke kannibalen. Het dieet was in die tijd nog niet uitgevonden en vegetarisme werd in één naam genoemd met pacifisme, altruïsme en geitenwolkisme.
Verder werd Kool door woedende scheepslieden bijna voor de haaien gegooid omdat hij niet kon koken. Allemaal te lezen in zijn boek Op aarde.
Een kruising tussen Jan Cremer en Livingstone dus. "Jos Kool I presume?"
Lees verder...
Maandag 10 April 2006 in categorie Lezen
Het kan u onmogelijk zijn ontgaan: schrijver Gerard Reve is overleden. Niet slechts een schrijver als we de media mogen geloven, maar een icoon, een homoseksuele heilige, een vader des vaderlands! Hij laat niet alleen een gapend gat achter in de letteren, maar ook in onze samenleving, in onze cultuur, in het nationaal -met name blanke- zelfbewustzijn!
Het zondagse middagjournaal was er geheel aan gewijd, het avondjournaal minstens voor de helft, in
Buitenhof mocht Diederik van Vleuten zijn verzameling Reve-memorabilia aan den volke tonen. Des avonds gooiden de
Woestijnruiters in allerijl de programmering om en mobiliseerden een regiment Reve-kenners.
Lees verder...
Zaterdag 18 Maart 2006 in categorie Lezen
Rutger Verhoog blikt terug op zijn bezoek aan beide afleveringen van Poëzie in Carré...
In 1966 organiseerde de dichter Simon Vinkenoog spontaan een bijeenkomst in het Amsterdamse theater Carré. Eerder had hij een Engelse poëziemanifestatie in the Royal Albert Hall meegemaakt. In Nederland traden de veelal deftige poëten toen nog op in driedelige pakken achter katheders met een glaasje water binnen handbereik.
In Londen daarentegen was het er al heftig aan toe gegaan, Vinkenoog had tijdens het optreden 'Love, love' gescandeerd, waarmee hij de voorpagina's van de Londense tabloids had gehaald. Hij zocht naar een mogelijkheid om een grote manifestatie met dichters in Amsterdam te organiseren, liep de directeur van Carré tegen het lijf, die hem de zaalgratis ter beschikking wilde stellen. Vinkenoog schreef een groot aantal dichters aan en 28 februari 1966 traden 25 heren, er waren geen dichteressen van de partij, op in een stampvol Carré.
Lees verder...
Donderdag 02 Februari 2006 in categorie Lezen
Ik houd niet zo van spelletjes moet ik eerlijk bekennen. Als ik vroeger verloor met boerenpotten of toepen -dat gebeurde meestal namelijk- was ik dagen van slag en uiteindelijk deed ik dat soort spelletjes gewoon niet meer.
In zijn roman
Games beschrijft Arthur Sykes de vreemde gewoonte van zijn hoofdpersoon Peter Giles om alles wat hij meemaakt in boektitels, filmnamen en songteksten onder te brengen. Zo begint de roman op een maandag en voor de ogen van de argeloze hoofdpersoon wordt iemand overreden door een vrachtauto. Peter doet het incident af onder de kop
I dont like mondays (nummer van de BoomTown Rats).
Hij baant zich een weg door het leven en fantaseert er op los. Wanneer zijn baas struikelt over een tapijt denkt onze Peter aan de komedie
Same as usual? waarbij een steeds meer beschonken butler aldoor over een tijgertapijt dreigt te struikelen. Tot zover is er niets aan de hand, want Peter praat met niemand over zijn spel.
Lees verder...
Vrijdag 06 Januari 2006 in categorie Lezen
Misschien was Hermans een groot schrijver. Ik ken zeker vijf meeslepende boeken van zijn hand. Maar zijn latere werk was erger dan matig. Heeft iemand dat ooit durven toegeven? Ik ontmoette hem een aantal malen, meestal ten huize van de familie Van Oorschot, waar hij zijn eerste boeken liet uitgeven.
W.F.Hermans had weinig manieren. Of misschien had hij ze wel, maar dan wist hij ze voortreffelijk te verbergen. Op feesten had hij iets ongenaakbaars. Mensen die hem ongevraagd iets vroegen, of de schrijver benaderden met een vriendelijke opmerking, werden meestal getrakteerd op oneliners van het soort: Hoe komt u daar nou in godsnaam bij, wat een kolder!
Op een van de feesten had hij al snel de duurste fles wijn te pakken, zette hem tussen zijn benen en dronk hem vervolgens klokkend leeg, waarna hij zich hardop afvroeg wie dat vieze bocht had menen te moeten kopen. Een hork dus. Wellicht zelfs op wielen.
Lees verder...
