Archief: artikelen van

| Home |

 

Een literaire fooi

Woensdag 24 Oktober 2007 in categorie Lezen

Jeroen Brouwers heeft de Nederlandse Prijs der Letteren geweigerd. Het daaraan verbonden geldbedrag van 16000 euro vond hij maar een fooi. Te weinig voor een volledige schrijversloopbaan, liet Brouwers weten.
Inderdaad steekt deze prijs wat magertjes af bij de AKO Literatuurprijs (50.000 euro), de Librisprijs (idem) en de Gouden Uil (25.000 euro). Aan de andere kant krijgt de winnaar van de Gouden Strop slechts 10.000 euro. Misdaad loont dus ook niet in de literatuur. Een literaire fooi Lees verder...

Vloeken met boeken

Vrijdag 10 Augustus 2007 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie, Lezen

Ik lees best veel boeken, maar de makke met mij is dat ik ze altijd weer vergeet. Met films heb ik dat ook. Dit heeft als voordeel dat ik boeken en films na verloop van tijd rustig opnieuw kan lezen en zien. Maar de keerzijde is dat ik nou nooit eens lekker de erudiete intellectueel kan uithangen, kwistig met citaten strooiend. Mensen die dat wél kunnen maken veel meer indruk in gezelschap.

Nóg 'cooler' schijnt het te zijn wanneer je hele stukken dialoog uit beroemde films kunt voordragen. In dat besef leert menigeen de nodige teksten uit z'n hoofd, want je maakt mij niet wijs dat ze dit in één keer oppikken.
Laatst werd ik nog om de oren geslagen met een lange quote uit Quentin Tarantino's Pulp Fiction over de hash in Amsterdam. Maar deze dialoog heeft dan ook inmiddels een dusdanige cultstatus dat hij zelfs in de WikiQuote staat. Het zou nou zo leuk geweest zijn als ik die zelf paraat had gehad.

Vloeken met boeken Lees verder...

Kunst en letteren in Nynade

Woensdag 30 Mei 2007 in categorie Lezen

Ik kreeg een tijdschrift toegezonden. Een nieuw tijdschrift over kunst en letteren. Het heet Nynade. Het ziet er mooi uit, het is uitgevoerd in een stijlvolle soberheid. Het voorwoord legt uit dat Nynade de godin is die in het nymfaeum de andere nimfen een voorbeeld geeft van elan, aandacht, toewijding en verrukking. Nynade treedt niet op de voorgrond, maar heeft een inspirerende aanwezigheid. En dat is dan eveneens het uitgangspunt van de makers van het tijdschrift.
Nynade wordt door liefhebbers van de schone kunsten gemaakt, door vrienden die er op uit zijn om door gelijkgestemde vrienden te worden gelezen.

Wanneer je in aanmerking neemt dat ik iemand ben die doorgaans tamelijk respectloos door het cultuurlandschap banjert, is het eervol (of misschien wel roekeloos) dat men mij dit tijdschrift toezendt. Ik heb een grondige hekel aan dweperij, persoonsverheerlijking en kunstkliekjes waarbinnen men elkander onophoudelijk veren in de reet steekt.

Na lezing weet ik dat Nynade gelukkig niet meedoet aan die hedendaagse kleffe gewoontes. Geen verhalen van of over de eeuwige coryfeeën, maar van schrijvers en kunstenaars die minder bekend zijn en toch zeer de moeite waard. Zoals een boeiend en intrigerend reisverhaal van Jos Kool, een interview met Rob van Essen, die de 'Cremer Tapes' van Jan Cremer vertaalde en uitwerkte, veel gedichten van ondermeer Karel Soudijn, Karel Wasch en Koos Hagen, verhandelingen over Joseph Conrad en de Chinese schilder/schrijver Gao Xingjian.

Kunst en letteren in Nynade Lees verder...

gedichtendag

Donderdag 25 Januari 2007 in categorie Lezen

Het is gedichtendag. Daarom plaats ik vandaag verplicht een gedicht.
De keus valt op enkele regels baldadige poëzie van Al Galidi. Gisteravond werd bekend dat zijn bundel 'De herfst van Zorro' één van de vijf genomineerden is voor de VSB-poëzieprijs. Zelf vindt hij dat eervol maar ietwat eigenaardig.
Al Galidi is namelijk een illegale vluchteling uit Irak, woont negen jaar in Nederland, leerde zichzelf de taal, publiceerde diverse dichtbundels en won ook andere prijzen.
Hij is genomineerd voor een prijs, maar niet voor een paspoort. gedichtendag Lees verder...

hans plomp: karma sutra gedichten

Zondag 24 December 2006 in categorie Lezen

Zelden zal een literaire carrière zo grillig zijn verlopen als de loopbaan van schrijver, dichter, performer Hans Plomp (1944). In de jaren zestig oogstte hij lof voor zijn hippieachtige romans. In 1968 debuteerde hij met De ondertrouw, het relaas van een homo, die gaat trouwen met een meisje en alle gevolgen van dien. De grote doorbraak kwam in 1970, toen Plomp Het Amsterdamse dodenboekje publiceerde. Spannende avonturen in de Amsterdamse drugs- en lovescene met veel vaardigheid en humor neergepend. Hij werd bejubeld door o.a. Gerrit Komrij en vergeleken met Nescio. Zijn bedje leek gespreid. Ook zijn boek over een psychose Satan ontmaskerd werd nog welwillend ontvangen, maar de kentering kwam bij In de buik van moeder Natuur uit 1976. Het was immers duidelijk dat er geen golven te hoog waren voor Hans Plomp. Hij woonde allang in Ruigoord, het kunstenaarsdorp bij Amsterdam, maakte reizen naar India, gebruikte mescaline en peyote en geloofde in de hogere dingen des levens. Vooral recensent Carel Peeters doopte zijn pen in vitriool bij het recenseren van het boek van Plomp. Het luidde een periode in van uitsluiting uit het literaire circuit. hans plomp: karma sutra gedichten Lees verder...

mulisch tast weer mis

Donderdag 12 Oktober 2006 in categorie Lezen

Harry Mulisch noemt de Nobelprijsverkiezing 'politiek'. Tja, als je dat dan wéét! Dit wordt zo langzaamaan gênant!
Harry Mulisch moet gewoon wat doortastender zijn als hij zo per se die prijs wil hebben. Hij moet de Armeense genocide nadrukkelijk aan de kaak stellen, daar een boek over schrijven, het in het Turks laten vertalen en dan in Ankara een signeersessie houden. Hij zal dan gearresteerd, gemarteld en opgesloten worden. Met alleen dat softe gedoe als het ontdekken van de hemel kom je er nu eenmaal niet. mulisch tast weer mis

Briesen met Wim de Bie

Donderdag 12 Oktober 2006 in categorie Lezen, Kunst en Cultuur, Media

Wim de Bie meldt op zijn Bieslog dat het programma 'Boeken' van Wim Brands aanstaande zondag het veld moet ruimen voor de warming up van de Amsterdamse Marathon. De Bie houdt zich in, maar God hoort hem briesen. Ik ga hem bijvallen.

Boekenprogramma's zijn zeldzaam. Presentator Wim Brands is zeldzaam, want hij is sinds Adriaan van Dis de enige die een dergelijk programma tot een interessante en rustige belevenis maakt. Geen quasi intellectueel en pretentieus Zeemangeneuzel, nee, gewoon prettig om naar te kijken en te luisteren. Echt iets voor de zondag.

Briesen met Wim de Bie Lees verder...