Ik word een ouwe lul

Vrijdag 25 December 2009 in categorie Lijf en ledematen, Persoonlijke notities

Bloed prikkenIk had een bel-afspraak.
Een bel-afspraak is volgens mij een betrekkelijk nieuwe uitvinding in het medische circuit.
De dokter gaat je bellen op een afgesproken tijd.
Een tijd die hem of haar het beste uitkomt.
Bijvoorbeeld tussen 14:20 en 17:00 uur.
Het enige dat jijzelf hoeft te doen is wachten tot om 16:58 de telefoon gaat.

De longarts aan de lijn.
Hij had mij driekwart jaar geleden geholpen met rookstoppen. Via de rookstoppoli.
"Nog altijd rookvrij?"
Nog altijd rookvrij dokter.
"Nog even over dat bloedonderzoekje laatst, meneer de Jong. Was u toen nuchter?"
Ik ben altijd nuchter dokter.
"Ja, want in dat geval is uw cholesterol dus véél te hoog! Om precies te zijn 8.45."

Ze grijpen daar elke kans aan om zich met mijn gezondheid te bemoeien.

Ik voelde het meervoudig verzadigde bloed uit mijn gelaat wegtrekken.
Want ik ben toch niet zo nuchter ingesteld dat ik daar niet van schrik.
Bij zo'n mededeling voel ik bij wijze van spreken acuut mijn kransslagaderen dichtslibben.
"Het lijkt me daarom het beste dat ik u meteen doorverwijs naar de lipidenpoli..." opperde de longarts.
De lipidenpoli.
Lipiden zijn vetten, dat wist ik toevallig.

In mijn ziekenhuis hebben ze voor alles een poli, dus ook voor lipiden.
Binnenkort gaan ze zelfs abortussen doen. Ze helpen je van alles af, van sigaret tot ongeboren vrucht.
Rijksviroloog Ab Osterhaus had het woord 'Mexicaanse' nog niet eens laten vallen of ditzelfde ziekenhuis had al een grieppoli uit de grond gestampt.
Het leek bijna op handel met voorkennis.

De lipidenpoli dus.
"Waarschijnlijk geven ze u daar dan wel een cholesterol verlagend pilletje," vervolgde de longarts.
"Daar heb ik heel vervelende dingen over gehoord, dokter," stribbelde ik tegen. "Bij Tros Radar hadden mensen daar de vreselijkste bijwerkingen van..."
Maar dat liep zo'n vaart niet, vond hij. Er waren honderdduizenden mensen die het pilletje zonder problemen gebruikten.
Ik kwam er niet onderuit.
Dit ziekenhuis is tenslotte een private onderneming. Ze grijpen daar elke kans aan om zich met mijn gezondheid te bemoeien.
Voortvarend maakte de longarts voor mij direct een afspraak bij de lipidenpoli.
Binnen is binnen, nietwaar?

Ik bleef zitten met een ernstig ouwelulgevoel.
Daar is geen pilletje tegen en geen poli voor.

Tags: