een gemiste kans

Donderdag 29 September 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Vanmorgen werd ik wakker gebeld. Ik lag namelijk nog wat uit te slapen vanwege een zware voorgaande dag. Een juffie van UPC aan de lijn.
Aanvankelijk was zij beleefd, maar dat stond voorgeprogrammeerd in haar draaiboek. Geen kunst dus. Vanaf het moment dat ze echter was aangewezen op haar eigen communicatieve vaardigheden kwam haar ware aard naarboven.
Het ging zo:
"Goedemorgen! Spreek ik met meneer De Jong?"
Op de grens van slapen en waken bekende ik aarzelend: "Eh.. ja..."
"U spreekt met UPC. Bel ik gelegen?" Shit, shit, shit! Telefonische colportage! Dat kon niet anders zijn dan dat zij mij een digitale settopbox wilde gaan aansmeren. Die mooie aanbieding waar ik zomaar gratis van mocht profiteren. Tot het moment natuurlijk dat UPC zou besluiten haar klanten weer eens flink te naaien door het gratis apparaat terug te verdienen via verhoogd abonnementsgeld.
Voordat zij de kans kreeg dit megavoordeel omstandig te gaan uitventen aan mijn slaperige kop, antwoordde ik haar: "Nee, ik wil dit helemaal niet."
"Wat wilt u niet?"
"Telefonische verkoop."

Let op, hier ligt de wending in het gesprek, de 'volta' zoals dat heet in de poëzie. Nu gaat het upc-juffie op eigen kracht verder. Zonder het draaiboek.
"Hoe doet u dat normaal dan?" vraagt zij bits.
"Als ik iets wil hebben ga ik wel naar de winkel."
"Maar als dat nou niet kan?"

Ja zeg, wat zullen we nou krijgen? Moet ik verantwoording gaan afleggen?
Ik informeer daarom maar eens: "Is dit een verhoor of zo?"
Het juffie krijgt er meteen de pest in: "Nee hoor, laat maar, dag!"
Dat 'dag' dient u te lezen als een onbeschoft 'dàhàg' op de toon van 'rot toch op, man'.
Zij smijt de hoorn op de haak. Het door UPC ingehuurde callcenter is blijkbaar óók een aanbieding geweest uit de koopjeshoek.

Dáár krijg ik nou altijd weer ongelóóflijk de kippenvlooienziekte over in! Als mensen de hoorn erop gooien! Dan had ik ineens nog van álles aan dat upc-juffie willen vragen.
Want waar haalt die snotmeid van een kabelsnol het lamzakkig lef vandaan om mij zo te woord te staan? Wat dénkt die verkalkte kraakbeenkut met hersenherpes nou eigenlijk wel? Die settopslet met haar studentenbaantje!
Afijn, dat soort stichtelijke woorden. Maar dat kan dan niet meer... Jammer, want je wilt iemand uiteindelijk toch nog wel iets ter overdenking meegeven...
Tart nimmer mijn ochtendhumeur!