tja, wat doen we met de kerst?

Zondag 21 December 2003 in categorie Klein Proza

Goede vraag! Wat doen we met de kerst? Onze voornaamste zorg met Kerstmis is altijd: wat gaan wij eten en bij wie? De kerstdagen zijn traditioneel de dagen der schoonmoeders. Zij nemen dan wraak voor een jaar verwaarlozing en willen eindelijk de aandacht die hen toekomt. Met de kerst dient er bij hun gegeten te worden en daarmee basta! Vervolgens ontstaat er een familieruzie over wie op welke dag aan de beurt is. Want de eerste kerstdag is belangrijker dan de tweede. En zo staan de onderlinge verhoudingen al snel op scherp en op gespannen voet met de kerstgedachte.
Ach, de vrede op aarde is sowieso een wassen neus. Dat is het sinds mensenheugenis geweest. Gewoon een slecht marketingconcept. Aan de oorlog valt nu eenmaal meer te verdienen. Ik dwaal trouwens af, merk ik.

Wij gaan door met de vraag wat wij gaan eten. Hier komt direct een kink in de kabel. Heel veel mensen op deze wereld hebben namelijk slecht of helemaal niet te eten. Uitgerekend met kerst gaat dit beschamende feit aan ons geweten knagen. Maar strikt genomen hoeven wij ons daar in deze periode niet meer of minder van aan te trekken dan in de rest van het jaar. Het merendeel van die lui gelooft toch niet in het kindeke en heeft gelukkig geen idee hoe schijnheilig wij zitten te doen in deze regio. Niettemin vindt ons innerlijk stemmetje het fatsoenlijker wanneer wij ons niet ál te erg te buiten gaan.
We bedenken pragmatisch dat het wellicht handig is om ons geweten te beperken tot onze landsgrenzen. Dan kunnen we tenminste tóch nog iets behoorlijks op tafel zetten.
Hoewel... De afgelopen week werd bekend dat er een heleboel mensen méér dan vorig jaar onder de armoedegrens zitten. Eigenlijk een rotstreek om dat juist nu te zeggen! Hadden ze daarmee niet kunnen wachten tot ná de feestdagen? Maar ik dwaal andermaal af, merk ik.

Wij waren nog steeds doende met de vraag wat wij gingen eten. Mogen wij onze adoptiekip nu slachten of is dat niet de bedoeling? In het kader van de actie 'Eet geen dierenleed' zijn Georgina Verbaan en Katja Schuurman gezellig onder de lakens gekropen met een schattig biggetje tussen hen in. Het is een heel toepasselijke foto geworden, want Georgina en Katja behoren feitelijk zelf ook tot de categorie scharrelvlees. Ik dwaal opnieuw af, merk ik.

In Drente kunnen de herdertjes niet langer bij nachte liggen. Vanwege de bezuinigingen zijn de subsidies voor de schaapskudden ingetrokken. Mogen wij die overcomplete schapen dan zonder wroeging op het kerstmenu zetten? Het zijn tenslotte scharrelschapen... Ik dwaal wederom af, merk ik.

Tja, wat doen we met de kerst? Deze vraag had oorspronkelijk eigenlijk alleen maar betrekking op hetgeen ik ter gelegenheid van de kerstdagen hier zou gaan schrijven. Dit blijkt nog knap ingewikkeld wanneer je niet in clichés wilt vervallen. Een heleboel wereldleed wil met name met de kerst aandacht krijgen. Geen wonder dat ik telkens afdwaal...

verschenen in nieuwsbrief nr 136 van het literair tijdschrift OpSpraak

№ 13