Vrijdag 02 November 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Er schoot mij vandaag een goede aanduiding voor antraxbrieven te binnen: poederpost.
Bin Laden heeft besloten niet naar het carnaval te gaan deze keer. Dat zou teveel opvallen nu al die maskers verboden zijn.
Tijdens de Ramadan gaat de oorlog gewoon door. Dat scheelt weer voedselpakketten.
Sommige mensen vinden het onkies om grappen te maken over alles dat gerelateerd is aan de terreur van 11 september. Ze zijn bang dat ze in de lach schieten.
Ik vind dat je er wel grappen over kunt maken. Van oudsher is humor een middel tegen traumatische ervaringen. Het betekent allerminst dat de situatie zelf niet serieus wordt genomen.
Ook over Hitler werden grappen gemaakt.
Bin Laden is uitgegroeid tot een mediaberoemdheid. Sommige mensen doen ook alles om op televisie te komen...
Hopelijk geen witte kerst dit jaar.
Halloween was tam deze keer. Niemand schrok nog ergens van.
Er is afweergeschut geplaatst rondom Kernwasser Wunderland.
Wie zegt eigenlijk dat Laden nog leeft?
En als hij nog wel leeft zal ik je zeggen waar hij zit: in de verlaten Amerikaanse ambassade te Kabul. Op televisie zagen we hoe dit gebouw in brand werd gestoken, maar dat was alleen een rookgordijn.
Na zijn aftreden gaat Kok eens lekker met zijn tulband in de tuin zitten. Hij woont bij mij in de buurt, dus tegen die tijd ga ik toch eens kijken. Hij leek trouwens wel een stuk jonger met dat ding op.
Zo zie je maar weer: White Power leidt tot White Powder.
Perspectief: 11 september was de verjaardag van mijn reeds lang overleden grootmoeder.
oktober 2001: warmste maand sinds begin van onze weertelling
Vrijdag 02 November 2001 in categorie Gozertje
Krijg ik geen Playstation! En waarom niet? Omdat ik dan hier niet meer ga schrijven zegt ie. Dan ben ik de hele tijd met spelletjes bezig.
Als ik
geen Playstation krijg ga ik hier
ook niet meer schrijven!
Woensdag 31 Oktober 2001 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen, Persoonlijke notities
Vandaag is mijn oude Toyota naar de APK geweest. Hij kwam erdoor. Toen ik hem kwam ophalen stond hij buiten opgelucht te glimmen. Volgens de garagehouder kon hij weer met gemak een jaartje mee. En inderdaad, de motor sprong kwiek aan, als om het gelijk van de autodokter te onderstrepen.
Terwijl ik voor mijn huis parkeerde zag ik mijn buurvrouw. Zij zag mij niet, want zij loopt krom en ziet alleen nog maar het trottoir en de inhoud van het mandje op haar rollator. Zij is 92. Zij rolt behoedzaam voort, op weg naar een verre bestemming. Zo oogt het tenminste altijd. Vast op koers, in traag maar gestaag tempo. Als vroeger de pakketboot naar Indië, die bij vertrek het geduld uitstraalde dat is gekoppeld aan het besef nog maanden voor de boeg te hebben. Het maakt dan niet meer uit hoe ver je gaat. Alles is ver.
Mijn buurvrouw is waarschijnlijk alleen op weg naar de krantencontainer aan het eind van de straat. Maar haar bestemming had net zo goed Wladiwostok kunnen zijn.
Lees verder...
Maandag 29 Oktober 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie
Ik heb de herfstvakantie gebruikt om de virtual kid aan dit weblog toe te voegen. Ik heb er nu al spijt van. Die koter blijkt behoorlijk bijdehand en lastig. Het is hem ook niet snel naar de zin te maken. Eerst vond hij de lay-out van z'n pagina maar niks. Ik heb hem uitgelegd dat er een beetje eenheid van vorm moest zijn. Maar hij heeft eigenlijk wel gelijk dat het nu niet bepaald oogt als een 'kids-pagina'.
Hij neemt wraak door mij op allerlei manieren te treiteren, te provoceren en af te branden. Ik laat hem z'n gang gaan, want dit schijnt hem enorm tot schrijven te motiveren.
Maar voor mijn ego is het ongezond. Het is verleidelijk te gaan censureren, maar dat zou de doodsteek zijn voor dit initiatief. Ik zal alles lijdzaam ondergaan in de hoop op verbetering.
Ik dacht hem ietwat tegemoet te komen door een vis over zijn beeldscherm te laten zwemmen. Hij hield niet van vis. Vis dus weer gevangen en verwijderd.
Hij heeft wat plaatjes uitgezocht van internet en een enkele uit mijn map 'photoshop-excercities'. Ook hierbij moest ik me soms beheersen. Zo'n knakker heeft het talent om juist dat ene ridicule plaatje eruit te halen dat ik niet op zijn pagina zou willen hebben. Maar hij vond dat ik zo mooi op Bin Laden leek op die manier. Hij zijn zin dus.
Voor mij is het een goede les: laat een idee minstens een week bezinken. Scheelt een hoop tijd en ergernis.
Cats had gelijk.
Maandag 29 Oktober 2001 in categorie Politiek & Maatschappij
Deze column is opgenomen in
Tijdloos Lezen (directe link).
Maandag 29 Oktober 2001 in categorie Gozertje
Ik kwam Ahmed tegen bij de bieb. Gisteren had ik ruzie met hem omdat we oorlogje wilden spelen en hij geen Bin Laden wilde zijn. Hij zei dat het niet mocht van z'n vader. Rot dan maar op, zei ik. Ja toch, aan een Bin Laden die bang is voor z'n vader hebben we niks.
Vandaag zei hij: ik ga je zus neuken.
O ja? Dan ga ik ook jouw zus neuken!
Dat mag niet van de Islam, zei hij.
Zeker omdat zijn zus zo lelijk is. Toen zijn we maar gaan voetballen. Dat mag wel van de Islam. En dat kan ie ook wel goed.
Maandag 29 Oktober 2001 in categorie Persoonlijke notities
In de periode rond mijn verjaardag organiseer ik altijd een picknick voor mijn vrienden in mijn huiskamer. In oktober kan dat namelijk meestal niet buiten. Iedereen neemt zelf iets te eten en te drinken mee. Het gezelschap is aardig multicultureel, met als gevolg een even gevarieerd als afgeladen buffet. Mijn vriendin en ik hoeven in de week daarna niet te koken, zoveel blijft er over.
Kinderen en honden zijn uitdrukkelijk van deze party uitgesloten. Deze categorieën hebben namelijk de onhebbelijkheid om op een huiselijke bijeenkomst veruit dominant te zijn. Ze moeten en zullen aandacht hebben.
Honden beginnen zichzelf te bedienen en kwispelen de glazen van tafel. Kinderen doen alsof het hun eigen partijtje is en schreeuwen overal doorheen. Wanneer je niet op ze let gaan ze ervoor zorgen dat je daar spijt van krijgt.
Lees verder...
