'Biologische kippen zijn niet gezonder', lees ik in de krant. Opvallend is de zin die daarna komt: 'Kip die biologisch eet, is wel slanker en alerter op infecties dan een gewone kip.'
Zó ver zijn wij dus al doorgeslagen. De kip die niet biologisch eet is de gewone kip, de kip die het biologische voer eet zoals zij van nature altijd al heeft gedaan, is blijkbaar niet gewoon.
Verder is aan die zin ook nog opmerkelijk dat er gesproken wordt over 'kip' en niet over 'de kip'. Dus als in: 'Kip, dat heerlijke stukje vlees!' Een kip is geen dier, maar een product.GekakelLees verder...
Vandaag kwam ik er achter dat er toch veel zaken zijn waarvan wij als onnozele burger niets afweten. We worden allemaal geacht mee te werken aan terrorismebestrijding. U weet wel: Nederland tegen terrorisme! Wanneer we iets vreemds of verdachts opmerken moeten wij dit melden aan de autoriteiten. Of aan één van die 200.000 'professionals'!
Maar ondertussen vliegen onze soldaatjes onverdroten de elektriciteitskabels doormidden in 'daartoe aangewezen laagvlieggebieden'. Heb ik telkens voor niets de coördinator terrorismebestrijding verwittigd wanneer er weer eens een Apache-helicopter bij mij tussen de waslijnen door vloog!Terrorisme blijkt oefeningLees verder...
Er lag een krop sla op het Koningsplein. Zomaar midden op de weg. Zo reden de taxi's er niet met hun wielen overheen.
Wat doet een krop sla op het Koningsplein? Op de markt, nou ja, vooruit. Maar op het Koningsplein, waar geen konijnen zijn en zelfs geen honden om er even aan te snuffelen?
Hij ligt een beetje groen te glimmen in de duisternis, in het licht van dure etalages.
Hij was niet vers verloren, want de winkels waren dicht.
Toch moet iemand hem missen: Sorry jongens, geen sla vanavond, die ligt ergens onderweg.
Of de volgende dag: Hé, dat is die krop sla die ik gisteren kwijt was!
Een krop sla op het Koningsplein.
Ik heb hem laten liggen.
Er zat geen slasaus bij...Een krop sla
"Uiteindelijk kunnen we jullie, mannen, maken en breken," zegt mevrouw Tholen met een vreemde glimlach om de lippen. Ik ben in een uiterst goed humeur deze dag, dus besluit ik de opmerking niet te beantwoorden.
A.F.Th van der Heijden won een tijdje geleden de AKO-prijs voor zijn roman 'Het schervengericht'. De uitreiking werd voorafgegaan door een heuse rel. Dat gebeurt niet zo vaak in deze moerasdelta. Arnon Grunberg opende het vuur met een brief in Trouw. In deze vermakelijke brief 'Waarde A.F.Th van der Heijden' werd Adri -voor intimi- op een geestige manier
gefileerd. Zonder een onvertogen woord zette Grunberg de schrijver neer als een mislukte sul, die niet kon schrijven.DoodsteekLees verder...
Als ik ergens géén verstand van heb is het statistiek. Dat schijnt niet zo erg te zijn, want men beweert dat statistiek zich altijd plooit naar de gewenste uitkomst. Mijn ondeskundige interpretatie hoeft dus niet onder te doen voor die van de ware illusionisten op het gebied van cijfertjes.
Neem nou zo'n onderzoek waaruit blijkt dat 34 procent van de leidinggevenden is betrokken bij pesterijen op het werk. Het is uitgevoerd onder 2230 werknemers, dus ik mag aannemen dat het maatgevend is voor heel Nederland. Wanneer ik het goed begrijp, mag ik hieruit opmaken dat ruim één derde van de baasjes binnen elk bedrijf bezig is zijn of haar ondergeschikten de ziektewet in te treiteren. Dat kan natuurlijk per onderneming enigszins verschillen, maar grosso modo hebben wij toch te maken met een verontrustend aantal lieden dat de eigen onzekerheid compenseert over de rug van werknemers.
Laat ik dit dan eens vertalen naar de leidinggevenden van Nederland, onze regering. Het huidige kabinet telt 27 bewindslieden. Ministers en staatssecretarissen. Daarvan lopen er dus ruim negen hun ondergeschikten te sarren! Statistisch gezien dan, hè... Dit vraagt eigenlijk om een parlementair onderzoek, want deze situatie mogen wij in het landsbelang niet laten voortbestaan. Wie zouden het zijn? Wie zien wij daarvoor aan?
Het weblog Verbal Jam bestaat sinds 10 oktober 2001.
De naam van het blog refereert aan een verbale jam-sessie.
Er staan inmiddels duizenden artikelen, foto's, video's en audio-producties in. Bij elkaar zóveel vertier, dat het een wonder mag heten dat er nog geen vermakelijkheidsbelasting over wordt geheven.