Archief: artikelen van
Donderdag 04 December 2008 in categorie Media
Ik word een beetje onpasselijk van al die bekende Nederlanders die zo nodig hun persoonlijke lief en leed met ons willen delen.
Krijgen we eerst al dat bekende Nederlanderschap van ze opgedrongen, moeten we ook nog hun privé-besognes verduren.
Onder het koken volg ik wel eens dat programma, hoe heet 't, met dat hoge homogehalte, ja: RTL Boulevard!
Maakt mij verder niet uit, maar ik zie regelmatig 'bekende Nederlanders' langskomen waar ik nog nooit van heb gehoord.
Vervolgens zijn ze weer zwanger, zijn ze door hun blonde wipkip verlaten, gaan ze vreemd met andere onbekende bekende Nederlanders of ligt hun opoe met terminale genitale wratten in het hospitaal.
Het houdt maar niet op!
En ik ken ze niet eens!
Lees verder...
Woensdag 03 December 2008 in categorie Lezen
De Indiase schrijfster Indira Goswami heeft dit jaar de
Grote Prins Clausprijs gewonnen.
Dat is het mooie tegenwoordig van Claus- en ook Nobelprijzen: de winnaars zijn altijd mensen waar bijna niemand ooit van gehoord heeft.
Zo komen die ook eens in het zonnetje te staan.
Jammer eigenlijk dat het andersom nooit gebeurt.
Het zou toch een aardige verrassing zijn als u of ik bijvoorbeeld de Indira Ghandi-prijs zouden winnen.
Als die bestaat.
Zo ja, dan is het vast een prestigieuze prijs. Met veel geld.
Lees verder...
Dinsdag 02 December 2008 in categorie Media
Er zijn van die dagen waarop er gewoon helemaal niks van de grond komt.
Je slaagt er nog net in om de vaatwasser in te ruimen.
En op de aan-knop te drukken.
Je zit wat lamlendig te
twitteren.
Je zet zelfs douchen en tandenpoetsen op je todo-lijstje.
Anders gaat het er niet van komen.
Sinterklaas vindt zichzelf een hele piet.
Maar dat was slechts een losse gedachte.
Die hoort hier eigenlijk niet.
Gelukkig heb ik schoenen zonder veters.
Anders had ik op m'n sokken over straat gemoeten.
Veters strikken, ik moet er niet aan denken.
Veel te vermoeiend.
Ik moet ook nog eten klaarmaken.
We eten vanavond gesneden kaasblokjes.
Ieder drie.
Hier wou ik het bij laten vandaag.
Maandag 01 December 2008 in categorie Media
Tante Miep had gedacht dat het om een verkoopreisje ging. Zo eentje waarbij je voor tweeënhalve euro met de bus mee kan. Ze nemen je dan mee naar een Van der Valkhotel op minstens tweehonderd kilometer van het opstappunt. Je krijgt gratis koffie en een presentje.
Vervolgens gaat een louche pooiertype met een slechtzittend pak en gele strepen in z'n vettige grijze haar drie uur lang tegen jou en de andere busreizigers aan staan kletsmeieren. Net zo lang tot hij je die dubbelwandige 36-delige pannenset van roestvrij blik heeft aangesmeerd. Niet voor achthonderd euro, maar slechts voor zeshonderd euro. Omdat jullie zulke aardige en gezellige mensen zijn, roept hij dan.
Of van die Texelse dubbele wollen dekbedden van origineel Chinees nylon, ecologisch handmatig machinaal geweven in een authentieke sweatshop. Altijd therapeutisch warm, nooit meer die vervelende doorligplekken onder je voetzolen! Drieduizend euro is een koopje. Weet je wat? Ik doe twee voor de prijs van één! Omdat jullie vanmiddag van die gezellige mensen zijn!
Tante Miep genoot van zulke evenementen. Ze had thuis al vijftien pannensets en twaalf dekbedden. Allemaal met een gigantische korting.
Maar nu was er kennelijk iets misgegaan.
Ze zat ineens bij de televisie! In de studio! En ze moest telkens klappen en joelen op commando!
Geen dekens of pannen te bekennen. Integendeel, die blonde troela beweerde juist dat je gigantisch genept werd op die busreisjes.
Er zat niets anders op dan de tijd balend uit te zitten.
Wat een fiasco! Wat een oplichters daar bij die Tros!
Lees verder...
Zaterdag 29 November 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
Ergens in Nederland zat een man op de wc.
Hij moest een drukje doen.
Zo noemde zijn moeder dat altijd, een drukje.
Want hij kwam uit een beschaafd milieu.
Maar het drukje wilde niet.
Hij zat hier nu al een half uur. Net als gisteren en eergisteren. Nog altijd niets.
De verjaardagskalender had hij al vijf keer van voor tot achter doorgelezen.
Vertwijfeld moedigde hij zichzelf aan: "Kom op! Je kúnt het! Je bent niet voor niets
de invloedrijkste Nederlander!"
Lees verder...
Vrijdag 28 November 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie
De bel ging lang en nadrukkelijk. Toen ik opendeed begreep ik waarom.
Het was de oude kromme buurvrouw.
Ze staat in 't algemeen wat onvast op de benen en leunde daardoor langer dan noodzakelijk tegen het knopje.
Ik houd niet van mensen aan de deur.
Naast de bel heb ik een sticker met de tekst:
'Wij willen geen geleur aan de deur'.
Uit ervaring weet ik dat aan die tekst twee nadelen kleven:
1. Veel kinderen van onder de dertig hebben op school of tijdens de inburgeringscursus het woord 'leuren' nooit geleerd.
2. Buren voelen zich er niet door aangesproken, hoewel ze te toch allemaal boven de dertig zijn.
Mijn kromme oude buurvrouw is onder ons gezegd een beetje lijp. Zo'n type dat eigenlijk óók onder het paddoverbod zou moeten vallen, omdat:
1. ze wel een beetje op een paddo lijkt;
2. haar geraaskal een dusdanig hallucinogene werking op je heeft, dat je er gestoord van wordt.
Lees verder...
Donderdag 27 November 2008 in categorie E-books
Als u dit eBook wilt downloaden voor uw eBook Reader kunt u terecht op de
eBook-pagina van Verbal Jam.
