Archief: artikelen van

| Home |

 

geen zin in foto's?

Zondag 13 Januari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Mijn moeder fotografeert altijd alles. Bloemen, beesten, beestjes en ook de verse bos bloemen, de overvloedige kerstmaaltijd en de smeuïge verjaardagstaart. Zij heeft een zeker mededogen met de vergankelijkheid der dingen kennelijk.
Dat heb ik zelf ook in behoorlijke mate. Ik voel dat vooral bij mensen. Het diepe besef van het ene moment zijn en er het andere moment niet meer zijn. Ik kan gefascineerd kijken naar de hand van een hoogbejaarde op de stoelleuning. Het gevoel is nog sterker wanneer de persoon in kwestie niet lang meer te leven heeft. Nu ben je er nog, nu zie ik nog leven. Straks likken daar de beestjes of de vlammen aan.
Of verder weg, op televisie, op film, op foto, op de radio.
In Timisoara 1989. De Roemeense dictator Nicolae Ceaucesku met vrouw Elena voor het vuurpeleton: nu sta je, direct lig je.
Op 4 oktober 1992 boven Amsterdam Zuid-Oost. De Israëlische piloot die onverbiddellijk naar de Kruitberg stort: de ene seconde een laatste koelbloedig 'Going down', het volgend verschikkelijk moment verdampt uit de tijdlijn. Ruimteveer Challenger in 1986 trots op weg naar de kosmos, maar voordat de ouders van Christa McAuliffe hun ogen willen geloven reeds in de hemel geland.
Afghanistan 2001. De vrouw in de burka die wordt geëxecuteerd.
De moslim in Bosnië met het pistool van zijn beul in de nek. De vader uit Sebrniza, naast zijn jonge zoon langs de kant van de weg gezet. Hun laatste waarneming is de Serviër achter de grijnzende loop van zijn Kalasjnikov.
De laatste seconde, op de drempel tussen 'to be and not to be'. De levensloop flitst voorbij.
Het zou goed zijn voor de wereldvrede wanneer de beulen op zo'n moment die 'film' eens zouden kunnen meekijken. Ze zouden de diepste zin van de religie of overtuiging die ze zeggen te belijden doorgronden. Bin Laden, Mladic, Milosevic, Sharon, Arafat, de oude Hezbollah- en Hamas-fanatici die de jeugd hersenspoelen tot wandelende bommen, Pinochet, Videla, Bush die de doodstraf nog zo nuttig vindt, de krijgsmacho's in Afghanistan, de Taliban, de katholieke Ieren, de Protestantse Ieren, de Pekineese Partijbonzen. Gek, ik kan me niet aan de indruk ontrekken dat ik er een paar vergeet...
Zo'n 'film' laat zien welke enorme 'investeringen' er jaren achtereen in een enkele mens zijn gedaan. Hoeveel moeite het heeft gekost om dat mensenleven ter wereld te brengen, op te voeden, op te leiden, te socialiseren. Denkt de beul nog aan de baby?
Zo ja, dan zou hij geen beul meer zijn. Van de ene seconde op de andere. Hij zou zijn verdere leven verjaardagstaarten fotograferen.
De meeste mensen doen dat gelukkig uit zichzelf omdat ze wel goed zijn opgevoed. Zoals mijn moeder. Zoals de meeste moeders.
We spreken daarom af dat Zorregieta op 2 februari naar het Plaza de Mayo gaat. Hopelijk beseft hij daar ineens dat hij veel belangrijker dingen heeft gemist dan het huwelijk van zijn dochter.

was je nou maar foto's gaan kijken, hè?
geen zin in foto's?

mis

Zaterdag 12 Januari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

De laatste week gaat er van alles mis daarbuiten op het net. Bij de een crasht de computer, bij de ander was het podium tijdelijk ingestort, bij mij werkt het reactiegedoe niet.
We zijn hier ten huize overgeschakeld op DSL. En DSL bevalt me wel (goeie slogan). Beter dan Joe Pie Sie, dat werkte nie. Nou ja, niet overdrijven. Ik behoorde tot de gelukkigen die relatief weinig werden gesaboteerd door Neerlands meest droevige beursganger.
Gelukkig hebben wij DSL via de Universiteit van Amsterdam en niet via KPN. Want dat zou wel even goed balen zijn geweest, met die recente prijsverhoging.
Met dit schrijfsel is ook van alles mis. Dat gaat nergens over. Maar ik moest testen of mijn updates nog geregistreerd worden in de Loglijst. Mooi initiatief van Jan-Willem (wild guess omtrent JW). Handig om bij te houden wie er weer iets nieuws geschreven heeft. Sla echter Dode Zielen maar over, want die zit de laatste tijd alleen maar wat te head-bangen op z'n toetsenbord om zichzelf in de top tien te houden. Die top tien mag er van mij toch wel uit. Ik hoef alleen maar te weten of er nog iets te lezen valt. Aan de andere kant is het voor de programmeur natuurlijk een grote verleiding om dit soort statistieken in te bouwen. Dit plezier gun ik JW graag.
Weet iemand trouwens nog een reactie-tooltje voor me dat er goed uitziet en dat wel in de lucht blijft?

einde test
mis

Sommige mensen (1)

Vrijdag 11 Januari 2002 in categorie Incrowd: over webloggen

Sommige mensen nemen Verbal Jam serieus. Dat is mooi, dat is verstandig, maar het moet niet te ver gaan.
Dames en heren, voor het geval het u niet opgevallen was: dit is een column-log. Ik slijp eerst de messen en daarmee weer de potloden voor ik iets ga opschrijven. De ironie, soms het sarcasme en incidenteel het vileine voeren de boventoon. Daarom ben ik blij dat Puck een cursus webloglezen online zet. Deze voorziet in een behoefte.

Ik heb mensen tegen mij in het harnas gejaagd. Daar lig ik alleen overdag wakker van. Maar ik op mijn beurt neem hen ook weer serieus. Wederom: dit moet echter niet te ver gaan.
Om de legendarische Den Uyl te citeren: twee dingen goed begrijpen (einde citaat).

Sommige mensen (1) Lees verder...

Sommige mensen (2)

Vrijdag 11 Januari 2002 in categorie Incrowd: over webloggen

Sommige mensen hebben goede initiatieven. Zoals tussenhaakjes. Niet alleen een weblog, maar ook De Pen en De Stelling. Allang bekend natuurlijk, maar de moeite waard om af en toe weer voor het voetlicht te halen.
De Pen nodigt andere webschrijvers uit een verhaal te schrijven. Deze keer bijvoorbeeld Joeri Cornille. Gaan lezen!
De Stelling(name) prikkelt tot reageren. Zelfs een tamelijk oppervlakkige stelling als 'is er leven na de dood' blijkt toch inspirerend te werken. IJdelheidshalve wil ik mijn eigen reactie hier bewaren:
'Is er leven na de dood?'
Hier zijn meerdere antwoorden mogelijk.
1. De wetenschappelijke: Zeer zeker! Leg een lijk een paar daagjes in de achtertuin en het krioelt van het leven.
2. De filosofische: Wanneer er leven is na de dood is er geen dood.
3. De religieuze: Ja, op voorwaarde dat u gelooft. Door middel van godsdienstkeuze is er voor-intekening mogelijk op het soort leven na de dood.
4. De atheistische: Nee, dus haal het maximale uit uw pensioen.
5. De Gates-iaanse: Ja, mits u een een supportcontract heeft. U heeft het leven namelijk niet in eigendom maar in licentie.

goh, die laatste is eigenlijk ook wel filosofisch
Sommige mensen (2)

leer van de Belgen

Vrijdag 11 Januari 2002 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Via Polskaya kwam ik er achter dat de zuiderburen een weblogcontest veel luchtiger en dus amusanter aanpakken dan de serieuze dutchbloggies 2002. Spreekt mij meer aan, want past namelijk beter in mijn bestaanskader: ik win nooit wat.
Ook op Polskaya: een afbeelding van een ei. Op heren zal de foto een soort uitwerking hebben als een nagel over het schoolbord. Teer punt, dat blijkt wel weer.

wel weer genoeg links voor dit kwartaal
leer van de Belgen

Sparen

Donderdag 10 Januari 2002 in categorie Klein Proza

In kinderjaren van vroeger tijden werd er veel verzameld: suikerzakjes, sigarenbandjes, speldjes, lucifersmerken, postzegels, voetbalplaatjes, kauwgomplaatjes, munten, plaatjes voor Verkade-albums en verder weet ik het even niet.
Van mijzelf weet ik alleen dat ik hooguit een paar weken suikerzakjes heb gespaard. Ik had er al spoedig tientallen, maar allemaal dezelfde: van de Hollandsche Bank Unie. Daar was mijn vader grafisch ontwerper. Ik was trots op mijn vader. Hij had het logo op die suikerzakjes gemaakt!
Die zakjes zouden een gewild ruilobject zijn, want mijn vriendjes hadden natuurlijk de HBU niet.

Sparen Lees verder...

De Voorleesfee van V&D

Woensdag 09 Januari 2002 in categorie Waargebeurde verzinsels

Bij V&D: de VoorleesFee. Terwijl u winkelt zitten uw kinderen lekker knus bij de VoorleesFee. Als voorleesvee.
Eigenlijk is dat natuurlijk een eerstejaars studente pedagogiek die haar tempobeurs zit bij te spijkeren, maar dat merkt het grut toch niet. Ademloos luisteren zij naar de sprookjes en verhalen die zij vertelt.
De tijd vliegt en veel te vroeg zijn straks hun ouders weer terug, die ondertussen toch echt een magnetron, een wasdroger, een cd-rek, een bank en zestien boxershorts voor pappa hebben gekocht.
O ja, en een skivakantie hebben geboekt.
Zie u het voor zich?

De Voorleesfee van V&D Lees verder...